Wat zijn bloedingen in de late zwangerschap?
Het gaat om vaginale bloedingen na 20 weken zwangerschap.
De oorzaken kunnen zeer uiteenlopend zijn. Zo kan een bloeding ontstaan wanneer de arbeid begint en wanneer de baarmoederhals zich opent voor de bevalling. Verder kan een bloeding ook voorkomen:
- als gevolg van een recent vaginaal onderzoek;
- na seksueel contact;
- door een verwonding aan de buik;
- bij zwangerschapsverlies;
- bij stilgeboorte;
- vanuit de baarmoederhals, door bijvoorbeeld een infectie, ontsteking of poliep.
Een bloeding kan ook ontstaan vanuit bloedvaten van de placenta of navelstreng die voor de geboorte-uitgang liggen (vasa praevia). Verschillende problemen met de placenta (moederkoek) kunnen een bloeding veroorzaken. De placenta kan bijvoorbeeld:
- te laag liggen of voor de uitgang van de baarmoeder liggen (placenta praevia);
- te diep liggen of in de baarmoederwand groeien (placenta accreta);
- (gedeeltelijk) losgekomen zijn.
Sommige bloedingen kunnen een ernstige bedreiging zijn voor het leven van moeder en kind. Daarom is het belangrijk om contact op te nemen met je vroedvrouw of gynaecoloog.
Hoe kan je bloedingen in de late zwangerschap herkennen?
De hoeveelheid vaginaal bloedverlies is afhankelijk van de oorzaak.
- Soms is de bloeding inwendig en bevindt ze zich onder de moederkoek. Het bloedverlies is dan niet zichtbaar.
- Als er vaginaal bloedverlies is, kan dat variëren van heel weinig (enkele druppels), een hoeveelheid gelijkaardig aan menstruatie tot heel hevig bloedverlies.
- Hevig bloedverlies kan wijzen op een probleem met de placenta.
- Bij hevig bloedverlies kunnen er tekenen van shock zijn, zoals bleekheid, zweten, duizeligheid, misselijkheid, zwakte of bewusteloosheid.
- De bloeding kan
- plots beginnen of geleidelijk ontstaan;
- pijnloos of pijnlijk zijn.
- Er kunnen ook andere symptomen zijn, zoals buikpijn, rugpijn, contracties (samentrekking van het spierweefsel) …
Hoe stellen je arts of zorgverleners de aandoening vast?
Het doel is om de oorzaak van het bloedverlies te achterhalen. Je zorgverleners luisteren naar je klachten en houden jou en je baby goed in het oog. Verschillende onderzoeken kunnen daarbij helpen:
- een lichamelijk onderzoek;
- mogelijk een inwendig onderzoek (vaginaal onderzoek);
- mogelijk een bloedonderzoek;
- een echo van je buik: zo kan je arts de baarmoeder, placenta en baby goed bekijken;
- cardiotocografie: onderzoek waarbij 2 banden rond je buik de hartslag van de baby en de baarmoederactiviteit meten.
Wat kan je zelf doen?
Bel je zorgverlener als je tijdens je zwangerschap bloedverlies hebt.
Ga onmiddellijk naar het ziekenhuis als je:
- hevig bloedt;
- hevige buikpijn hebt;
- tekenen van shock vertoont.
Als de oorzaak van het bloedverlies werd gevonden, kan je zorgverlener je specifieke adviezen geven, bijvoorbeeld:
- Neem bedrust.
- Gebruik geen tampons.
- Vermijd seks.
Bloedverlies tijdens de zwangerschap kan veel zorgen en gevoelens losmaken.
- Zoek daarom steun bij familie of vrienden.
- Je kan er ook over praten met je zorgverlener.
Wat kan je arts of zorgverlener doen?
De behandeling hangt af van:
- de oorzaak van de bloeding;
- de hoeveelheid bloedverlies;
- hoe ver de zwangerschap is.
Is de bloeding mild of de zwangerschap nog niet voldragen? Dan zal de gynaecoloog of vroedvrouw de zwangere vrouw en baby observeren.
Bij hevige bloedingen krijgt de vrouw een infuus voor extra vocht en mogelijk een bloedtransfusie.
Soms worden medicijnen gegeven, bijvoorbeeld om de bevalling uit te stellen of om de longen van de baby te helpen rijpen. Een spoedkeizersnede kan ook nodig zijn. Dat hangt af van de oorzaak van het bloedverlies en de toestand van moeder en baby.