Wat is het?
Onder de huid van de oogleden zitten spieren, vet en bindweefsel. Het bindweefsel zorgt voor de stevigheid van het ooglid, maar door het ouder worden kan het losser komen te zitten. Ook de hoeveelheid vetweefsel neemt af, waardoor het ooglid minder strak wordt en naar binnen of buiten kan kantelen.
Bij een entropion is de buitenrand van het (doorgaans onderste) ooglid naar binnen gedraaid. Soms is het aangeboren of zijn littekens of vaak krampachtig knijpen met de oogleden de oorzaak. Ook een chronische infectie kan aan de basis liggen.
Bij een ectropion is de onderste ooglidrand naar buiten gedraaid waardoor het oog niet helemaal sluit. Ouderdom en verlamming ter hoogte van het gelaat kunnen een oorzaak zijn.
Hoe kan je het herkennen?
Bij een entropion is het ooglid naar binnen gedraaid. De haartjes schuren dan over de oogbol. Dat veroorzaakt pijn, irritatie, tranenvloed, last van het licht of een gevoel dat er zand in het oog zit. Later kan dit aanleiding geven tot zweertjes op het hoornvlies (het doorzichtig deel aan de voorkant van het oog). Bij ernstige beschadiging van het hoornvlies, kan het zicht verslechteren.
Bij een ectropion is het ooglid naar buiten gedraaid. Het oog sluit niet meer volledig en kan uitdrogen. Dat veroorzaakt irritatie en een tranend oog, maar ook cosmetische klachten omdat de rode binnenkant van het ooglid zichtbaar is. In een later stadium wordt het slijmvlies van het ooglid ook dikker.
Hoe stelt je arts de aandoening vast?
Je arts stelt de diagnose tijdens een eenvoudig oogonderzoek waarbij hij de huid en de spieren van de oogleden inspecteert.
Wat kan je arts doen?
Als er geen of milde klachten zijn, schrijft de arts enkel hydraterende zalf of druppels voor die ervoor zorgen dat het hoornvlies niet uitdroogt en de kwetsuren verminderen.
Bij ernstige en cosmetische klachten zal de huisarts je verwijzen naar de oogarts voor een kleine ingreep van het ooglid.