Wat is het?
Lintwormen zijn platwormen, en leven als parasiet bij mens en dier. Ze kunnen van een paar cm tot verschillende meters lang worden. Via besmet voedsel, meer bepaald door het eten van rauw of slecht gebakken vlees of vis of van besmette groenten, belanden de eitjes of larven van een lintworm in de darmen van de mens. Ze voeden zich in de darm, ten koste van de gastheer.
Een lintwormziekte is een parasitaire infectie. De worm bestaat uit een lint van platte, rechthoekige, witte stukjes die elk ongeveer één cm lang zijn. Hij hecht zich met zijn kop vast in de darm, blijft groeien en legt zelf eitjes. Regelmatig vallen er stukjes van de ‘staart’ af die dan in de stoelgang terechtkomen. Soms laten stukjes spontaan los en verlaten ze zelf de darm.
De meest voorkomende soorten in onze contreien zijn de runderlintworm (Taenia saginata), overgebracht door besmet rundsvlees, en de varkenslintworm (Taenia solium) die via besmet varkensvlees wordt overgedragen. De meeste lintwormen besmetten enkel de darm. Een uitzondering hierop is Taenia solium, waarvan de larven de rest van het lichaam kunnen binnendringen en zich nestelen in cystes, onder andere in de hersenen. Dit noemt met cysticercose. Het komt zeer zelden voor, maar kan levensbedreigend zijn.
Hoe vaak komt het voor?
Dankzij de strenge vleeskeuring in de slachthuizen, de goede algemene hygiëne en eenvoudige maatregelen in de keuken, zoals voldoende braden of koken van het vlees, zijn lintworminfecties bij mensen bij ons zeldzaam geworden. Sporadisch duiken er wel gevallen op, voornamelijk door de vleesimport en vakanties in landen waar lintwormen nog veel voorkomen. Er komen in België naar schatting 11.027 gevallen van T. saginata voor bij de mens.
Hoe kan je het herkennen?
Meestal veroorzaken infecties met een lintworm geen klachten. Soms is er vage buikpijn of misselijkheid. Mensen met een lintworminfectie vallen niet af. Dat is een fabeltje. De stukjes van de lintworm die in de stoelgang terechtkomen, ziet men soms tijdens het toiletbezoek. De stukjes die vanzelf naar buiten komen, kun je in het ondergoed of in de beddenlakens aantreffen.
Hoe stelt je arts de aandoening vast?
Je huisarts zal je vragen om een staaltje van de stoelgang binnen te brengen. Zo kan het laboratorium onderzoeken of er eitjes aanwezig zijn, en van welke soort lintworm er sprake is. Het kan voorkomen dat er verschillende staaltjes moeten worden onderzocht omdat de lintworm niet continu eitjes legt of stukjes verliest.
Wat kan je zelf doen?
Je kunt er zowel thuis als op vakantie voor zorgen dat je enkel goed doorbakken of gekookt vlees eet en dat je groenten goed wast. Je mag vlees, vis of viseieren wel rauw eten als ze gedurende minstens 24 uren aan -18°C diepgevroren zijn geweest.
Wat kan je arts doen?
Omdat de kop van de lintworm niet vanzelf loslaat, is een behandeling met antiparasitaire medicijnen nodig. Na drie maanden wordt de stoelgang best opnieuw gecontroleerd om er zeker van te zijn dat de lintworm helemaal verdwenen is.