Wat is het?
De oogbol bevat een heldere gelei, het glasvocht, dat het grootste deel van het oog opvult en zich achter de ooglens bevindt.
Deze gelei laat lichtstralen door die op het netvlies (retina), achteraan in het oog, vallen. Zo kunnen we beelden registreren.
Wanneer er bloed in het glasvocht komt, spreekt men van een glasvochtbloeding.
De meest voorkomende oorzaken zijn:
- Een glasvochtloslating met of zonder een scheurtjes van het netvlies. Dit gebeurt doordat de samenstelling van het glasvocht verandert en een beetje krimpt bij het ouder worden. Het glasvocht trekt zich hierdoor terug van het netvlies en kan loslaten. Hierbij kan er een klein bloedvat knappen, waardoor er bloed in het glasvocht stroomt.
- Door diabetes kan het netvlies te weinig zuurstof en bloed krijgen. Hierdoor ontstaan er nieuwe bloedvaatjes tussen het netvlies en het glasvocht. Deze nieuwe bloedvaatjes zijn erg broos en slecht van kwaliteit, waardoor ze gemakkelijk bloedingen in het netvlies en het glasvocht kunnen veroorzaken.
- Na een verstopping van een bloedvat krijgt het netvlies te weinig bloed of zuurstof. Ook dan kunnen er nieuwe broze bloedvaatjes ontstaan die dan gaan bloeden. Een oogbloedvat kan worden afgesloten door een klontertje (trombose) of een ontsteking (vasculitis).
- Glasvochtbloedingen kunnen ook ontstaan door een scherp of stomp trauma van het oog.
Hoe vaak komt het voor?
Per jaar krijgt ongeveer 7 op 100.000 personen een glasvochtbloeding.
De gemiddelde leeftijd van de patiënten is ongeveer 60 jaar.
Hoe kan je het herkennen?
Bij een glasvochtbloeding raakt het zicht plots en pijnloos vertroebeld door een mist of waas die beweegt wanneer het oog of het hoofd beweegt.
In een vroeg stadium kunnen rondzwevende stippen verschijnen die lijken op roetvlekjes en lichtflitsen.
Vertroebelingen door ontstekingen verschijnen langzamer.
Het verlies aan gezichtsvermogen hangt af van de grootte van de bloeding. Overvloedige glasvochtbloedingen kunnen het gezichtsvermogen zodanig beperken dat er enkel nog licht te zien is.
Hoe stelt je arts de aandoening vast?
Bij een glasvochtbloeding ziet het oog er langs de buitenkant normaal uit.
Een normaal oogonderzoek aan de binnenkant is echter niet meer mogelijk: door het bloed in het oog kan de persoon niet goed naar buiten kijken, en kan de oogarts niet goed in het oog kijken.
Wat kan je zelf doen?
Bij een glasvochtbloeding slaap je best met het hoofd hoger dan normaal of in een zittende positie. Het wegzakken van het bloed naar de onderkant van het oog versnelt namelijk het herstel van het gezichtsvermogen.
Wat kan je arts doen?
De behandeling hangt af van de bevinden uit het onderzoek door de oogarts. In sommige gevallen kan men een afwachtende houding aannemen. De meeste vertroebelingen in het glasvocht verdwijnen spontaan: kleine na een paar dagen en overvloedige binnen enkele weken of maanden.
Als er geen bekende onderliggende ziekte is die de glasvochtbloeding veroorzaakt kan hebben, moet je dringend naar een oogarts worden doorverwezen om de oorzaak te achterhalen.
In geval van een trauma of letsel gebeurt de verwijzing onmiddellijk en in andere gevallen liefst de dag zelf of de dag nadien. Soms zal de oogarts een echografie moeten nemen om na te gaan of er sprake is van netvliesloslating.
Als je oog al eerder met de laser behandeld werd, neem je best contact met je eigen oogarts voor verdere onderzoeken en behandelingen. Wanneer blijkt dat er nieuwe (broze) bloedvaatjes zijn gevormd in het oog, zullen deze behandeld worden met een laser om de bloeding te stoppen of om te voorkomen dat er nog meer gaan bloeden. Laserbehandeling gebeurt ook bij netvliesscheuren en netvliesloslatingen.
Wanneer het glasvocht niet meer opklaart of wanneer het netvlies opnieuw aangehecht moet worden, gebeurt een operatie om het bloed te verwijderen (vitrectomie). Het glasvocht wordt verwijderd en vervangen door een andere vloeistof.
Bronnen
Meer weten?
http://www.oogartsen.nl/oogartsen/glasvocht_netvlies/glasvochtbloedingen