Wat is het?
Normaal verdedigt ons eigen afweersysteem, het immuunsysteem, ons lichaam tegen allerlei indringers zoals virussen, bacteriën, schimmels, parasieten... Als de natuurlijke afweerreacties tekortschieten, krijgen allerlei infecties vrij spel.
De oorzaak kan aangeboren zijn, dat noemen we een primaire immuundeficiëntie. Vaak ligt de oorzaak bij een bloedziekte zoals leukemie. Zowel door de leukemie zelf als door de behandeling met antikankermiddelen wordt het afweersysteem erg onderdrukt. Het beenmerg is soms nog nauwelijks in staat om gezonde witte bloedcellen te vormen. Ook andere aandoeningen, zoals een hiv-besmetting, ondermijnen het immuunsysteem.
Hoe kan je het herkennen?
Omdat de afweerreacties falen, verlopen de infecties meestal zeer snel en hevig. Een besmetting kan zich snel verspreiden in de bloedbaan, dat noemen we een bloedvergiftiging. Het kind ontwikkelt dan hoge koorts en de algemene toestand verslechtert snel. Buikpijn en diarree kunnen de eerste tekenen van een bloedvergiftiging zijn. Zonder dringende behandeling kan het kind sterven.
Ook virussen, die gezonde kinderen makkelijk overwinnen, kunnen kinderen met een verminderde weerstand ernstig ziek maken. Bij de virusinfecties zijn vooral waterpokken en gordelroos (beiden veroorzaakt door het varicella-zostervirus) en mazelen gevreesd. Kenmerkend bij waterpokken zijn blaasjes verspreid over het hele lichaam. Bij gordelroos vormen de blaasjes een band langs één kant van het lichaam. Bij mazelen verschijnt er een rode, vlekkige huiduitslag.
Schimmels krijgen bij kinderen met een verminderde weerstand ook de kans om een ernstige infectie te veroorzaken. Bijvoorbeeld Pneumocystis is een schimmel die longontsteking kan veroorzaken, met koorts, hoesten en kortademigheid.
Kinderen bij wie de milt is weggenomen, zijn gevoeliger voor bacteriën die luchtweginfecties en hersenvliesontsteking kunnen veroorzaken.
Hoe stelt je arts de aandoening vast?
Als een kind in behandeling is voor kanker, zal de arts altijd vragen om bij koorts onmiddellijk contact op te nemen met het ziekenhuis. Er gebeuren uitgebreide bloedonderzoeken om het aantal bloedcellen te bepalen en een kweek van de oorzakelijke kiemen in het bloed. Met beeldvormingstechnieken zal de oorspronkelijke infectie opgespoord worden.
Wat kan je zelf doen?
Neem meteen contact op met het dichtstbijzijnde ziekenhuis als je kind koorts heeft tijdens een fase waarin het, als gevolg van een behandeling, erg weinig witte bloedcellen heeft. Gaat je kind snel achteruit, is het suf en wil het niet meer spelen, zelfs zonder hoge koorts, neem ook dan meteen contact op met een arts. Een ernstige onderliggende infectie kan de oorzaak zijn.
Wat kan je arts doen?
Preventief kan je arts enkele zaken doen:
- De meeste kinderen met kanker die chemotherapie ondergaan, krijgen medicijnen om longontsteking te voorkomen.
- Kinderen met een verminderde weerstand worden meestal preventief gevaccineerd tegen het varicella-zostervirus.
- Kinderen bij wie de milt moet weggenomen worden, worden ten laatste een maand vooraf gevaccineerd tegen een aantal infectieziekten.
De behandeling van een infectie bij een kind met verminderde weerstand gebeurt steeds in het ziekenhuis. Bij bacteriële infecties krijgt het kind hoge dosissen antibiotica via een infuus toegediend. Bij een virale infectie met bijvoorbeeld waterpokken (varicella) krijgt het hoge dosissen antiviraal middel via een infuus toegediend. Soms moet de chemotherapie tijdelijk onderbroken worden.
Meer weten?
https://www.uzleuven.be/nl/primaire-immuundefici%C3%ABnties-pid