Wat is het?
Een neuropathie is een aandoening van de zenuwen.
Ons zenuwstelsel bestaat uit een centraal deel (hersenen en ruggenmerg) en een perifeer deel (de zenuwen).
Bij aantasting van één zenuw spreken we van een mononeuropathie, bij aantasting van meerdere zenuwen van polyneuropathie.
Veel neuropathieën zijn een symptoom van een andere aandoening.
Diabetes en overmatig alcoholgebruik behoren tot de belangrijkste oorzaken.
Hoe kan je het herkennen?
Er zijn drie soorten zenuwen:
- de motorische zenuwen dienen om de spieren te laten bewegen;
- de sensibele zenuwen zorgen voor de zintuiglijke waarneming: pijn, tast, warmte- en koudegevoel,…
- de autonome zenuwen staan in voor de automatische lichaamsactiviteiten, dus los van onze wil, zoals zweten, darmwerking, regeling van de bloeddruk.
De klachten bij zenuwaantasting hangen dus af van het soort zenuw dat is aangetast.
Een neuropathie kan motorisch zijn, met spierzwakte, krampen, spiertrillingen en vermoeidheid als symptomen.
Een sensorische neuropathie leidt tot verminderd of veranderd pijngevoel, tintelingen of branderig gevoel.
Een neuropathie kan ook de autonome functies aantasten, met als gevolg verlaagde bloeddruk, spijsverteringsstoornissen, urineverlies, zweten, impotentie... Ten slotte kan ook de huid wondjes vertonen omdat de zenuwaantasting de toevoer van zuurstof en voedingsstoffen verhindert.
Hoe stelt je arts de aandoening vast?
Je arts stelt je eerst uitgebreid vragen over de duur, ernst en evolutie van je klachten.
Hij gaat daarnaast na of je risicofactoren hebt, je vroeger bepaalde ziekten hebt doorgemaakt, welke medicatie je gebruikt, of je werd blootgesteld aan giftige stoffen of teken, of er zenuwaandoeningen in je familie voorkomen, en of er andere symptomen aanwezig zijn.
Daarna verricht hij een uitgebreid neurologisch onderzoek, waarbij hij zowel de motorische, sensibele als autonome zenuwen test: hij bekijkt je huid, gaat na of er stoornissen zijn in de gevoeligheid, de pijngewaarwording... en test je reflexen en spierkracht. Ook de pupilreflexen, polsslag en bloeddruk worden gecontroleerd.
Zo nodig zal hij je doorsturen naar een specialist voor een EMG (elektromyogram) waarmee de elektrische activiteit van je spieren wordt gemeten, of naar een neuroloog om de ernst beter in te schatten.