Wat is het?
Epiglottitis en supraglottitis zijn ontstekingen van een deel van de luchtwegen (het strottenhoofd). De oorzaak is een bacteriële infectie.
Het strottenhoofd is het verbindingsstuk tussen de keelholte en de luchtpijp. In het strottenhoofd zitten de stembanden. Boven de stembanden zit een klein flapje zodat we ons niet kunnen verslikken. Een epiglottitis is een ontsteking van dit flapje. Een ontsteking van het deel net boven de stembanden noemen we een supraglottitis.
Het ontstaat meestal uit een keelontsteking. In sommige gevallen komt de bacterie ook in de bloedbaan terecht (bloedvergiftiging). Dit maakt dat de ziekte bijzonder ernstig kan verlopen, en zelfs levensbedreigend kan zijn.
Hoe vaak komt het voor?
Wereldwijd komt het voor bij 1 tot 3 per 100.000 volwassenen per jaar. Vermits elke huisarts gemiddeld 2 gevallen van keelontsteking ziet per week, is dit een zeer zeldzame aandoening.
Epiglottitis bij kinderen werd in het verleden bijna uitsluitend veroorzaakt door Haemophilus influenzae type b-bacteriën. Sinds het algemeen vaccineren is het nu zeldzaam bij kinderen.
Hoe kun je het herkennen?
De tekenen van epiglottitis en supraglottitis zijn gelijklopend.
Het begint met een opstoot van snel stijgende koorts, keelpijn en last bij het slikken. In de meeste gevallen verdwijnen de klachten spontaan.
In een klein aantal gevallen is het verloop ernstiger. De keelpijn neemt toe, en kan zo erg zijn dat men onduidelijk spreekt, niet meer kan slikken en het speeksel uit de mond loopt. Er treedt kortademigheid op, met een piepende en gierende ademhaling doordat de zwelling de luchtdoorstroming belemmert.
Komt de bacterie in de bloedbaan, dan gaat ook de algemene toestand snel achteruit.
Hoe stelt je arts de aandoening vast?
De diagnose is gebaseerd op de ziektetekenen, en wordt gesteld zonder bijkomend onderzoek.
Wat kun je zelf doen?
Rechtop zitten en voorover leunen kunnen verlichting brengen. Verwittig ondertussen dringend de arts. Als hij niet bereikbaar is, ga dan naar de spoedgevallendienst van het ziekenhuis.
Wat kan je arts doen?
De behandeling gebeurt steeds in het ziekenhuis, en bestaat uit toediening van zuurstof via een masker en van antibiotica via een infuus.
In zeer ernstige gevallen is intubatie nodig. De beademing wordt dan verzekerd via een buisje dat in de keel wordt ingebracht. Lukt dit niet, dan wordt een tracheotomie uitgevoerd. Het buisje wordt dan uitwendig, langs het strottenhoofd, ingebracht.
Meer weten?
https://www.laatjevaccineren.be/haemophilus-influenzae-type-b