Wat is het?
Als een elektrische stroom in contact komt met het lichaam en door het lichaam passeert (= elektrisering), ontstaat lichamelijke schade. Dit wordt elektrische verwonding genoemd. De ernst van de verwonding is afhankelijk van de sterkte, de duur en de weg door het lichaam van de elektrische stroom.
Hoe kan je het herkennen?
De gevolgen van een elektrische shock kunnen heel verschillend zijn. Afhankelijk van de stroomsterkte en de organen die getroffen werden, kan dit variëren van weinig ernstig tot levensbedreigend. Hieronder volgt een opsomming van de meest frequente gevolgen:
- brandwonden,
- zwelling en afbraak van het spierweefsel (waardoor stoffen vrijkomen die de nieren kunnen beschadigen),
- hartinfarct, hartritmestoornis of hartstilstand,
- bloedvatvernauwing met verminderde doorbloeding of scheurtjes met bloedingen als gevolg,
- coma en verminderde doorbloeding in de hersenen,
- scheuren van het trommelvlies,
- scheuren of verbrandingen met beschadiging van de inwendige organen als gevolg,
- botbreuken (door het extreem krachtig samentrekken van de spieren),
- beschadiging van de zenuwbanen met verminderde werking van de zenuwen (vb. duizeligheid, tintelingen) als gevolg,
- verminderde nierwerking (o.a. door overmaat aan afvalstoffen vanuit de spieren),
- cataract (kan tot 3 jaar na verwonding optreden).
Wat kan je zelf doen?
Raak het slachtoffer niet aan als er nog contact is met de elektrische bron. Schakel indien mogelijk alle stroom uit en verwijder nadien het slachtoffer van de stroombron.
Als het slachtoffer bewusteloos is en niet meer ademt, bel dan 112 en start de reanimatie d.m.v. hartmassage. Zo wordt er voldoende zuurstof rondgepompt in het lichaam. Blijf reanimeren tot de hulpdiensten ter plaatse zijn of tot het slachtoffer spontaan terug begint te ademen. Blijf in dat geval nog steeds bij het slachtoffer tot de hulpdiensten ter plaatse zijn. Raadpleeg een arts als het slachtoffer bij bewustzijn is en klachten vertoont. Laat de kledij ter plaatse bij brandwonden.
Wat kan je arts doen?
De arts zal de gevolgen van de elektrische shock inschatten op basis van een lichamelijk onderzoek en bijkomende tests (labotest, elektrocardiogram, beeldvorming...). Soms wordt het slachtoffer 12 à 24 uur in observatie gehouden. Zo kunnen letsels die niet onmiddellijk duidelijk waren bij het eerste onderzoek toch tijdig vastgesteld worden (vb. laattijdige bloeding in een orgaan). De hartfunctie wordt gevolgd via een hartmonitor. Men legt meestal een infuus aan met voldoende vocht. Zo kunnen de nieren de vrijgekomen afvalstoffen veilig verwerken. In geval van een belangrijke afwijking blijft men eventueel langer opgenomen.