In het nieuws
In een studie werd een verband vastgesteld tussen frequente nachtmerries en beginnende dementie. Mannen en vrouwen tussen 35 en 64 jaar die minstens één nachtmerrie per week hebben, lopen in de volgende 10 jaar een hogere kans op mentale achteruitgang dan generatiegenoten die gewoon dromen. Maar kunnen we nachtmerries behandelen?
Factcheck
Een Britse onderzoeker vond een verband tussen frequente nachtmerries en mentale achteruitgang na 5 jaar. Dat betekent niet dat de nachtmerries de oorzaak zijn van de dementie. Het gaat om een waarnemend onderzoek, dat enkel verbanden blootlegt. Storende nachtmerries behandelen is niet eenvoudig: medicatie en een psychologische aanpak horen tot de mogelijkheden.
Lees verder »Waar komt dit nieuws vandaan?
Ongeveer 4% van de bevolking maakt frequent een nachtmerrie mee. Wanneer dit je leven negatief beïnvloedt en je bij het wakker worden zeer alert bent, spreken we van een nachtmerriestoornis.
Een Britse onderzoeker ging na of frequente nachtmerries voorlopers kunnen zijn van latere mentale problemen (1). Hij gebruikte daarvoor de gegevens van een cohortstudie met 224 deelnemers die gedurende 5 jaar opgevolgd werden.
- Aan de hand van vragenlijsten werd de frequentie van nachtmerries nagegaan, net als de mentale toestand.
- Ongeveer 26% van de deelnemers rapporteerde agressieve dromen bij de start van de studie.
- Vijf jaar later bleek de mentale achteruitgang bij deze personen dubbel zo sterk in vergelijking met de groep die minder vaak nachtmerries had.
De auteur besluit dat frequente nachtmerries mentale achteruitgang kunnen voorspellen.
Bron
(1) Otaiku AI. Dream Content Predicts Motor and Cognitive Decline in Parkinson's Disease. Mov Disord Clin Pract. 2021 Aug 9;8(7):1041-1051.
Hoe moet je dit nieuws interpreteren?
Deze studie is waarnemend van aard, waardoor een verband niet automatisch oorzakelijk is. Maar de hypothese is interessant om verder uit te diepen. De hamvraag is: kunnen we nachtmerries behandelen? We maken allemaal weleens mee dat minder leuke ervaringen tijdens onze diepe slaap opborrelen, of dat we dromen van de gasprijzen die uit de pan swingen. Zolang dit je levenskwaliteit niet beïnvloedt, is er weinig aan de hand.
Een Amerikaans team van slaapspecialisten publiceerde een overzicht van mogelijke behandelingsmethodes van storende nachtmerries (2). We kunnen die methodes in twee categorieën verdelen: medicatie en psychologie.
- Een reeks antidepressiva en antipsychotica kunnen gebruikt worden om de frequentie en de intensiteit van nachtmerries te behandelen.
- In hun overzichtspublicatie geven de slaapspecialisten aan welke medicatie min of meer effectief is, en ook de mogelijke nevenwerkingen.
- Bij de psychologische aanpak horen een reeks technieken, zoals de repetitietherapie in de verbeelding.
- Hierbij moet de persoon de nachtmerrie bij het wakker worden opschrijven, en herwerken tot een aangename droom.
- Een andere techniek is cognitieve gedragstherapie, dat als doel heeft om controle te krijgen over gevoelens en gedachten.
- Verder worden slaaphygiëne toegepast, hypnose, relaxatietherapie en lucide droomtherapie, waarbij de persoon met nachtmerries leert om dromen te ‘controleren’.
Al deze technieken kennen wisselende successen in interventiestudies, maar hebben in het algemeen zeer weinig nevenwerkingen.
De Amerikaanse slaapexperten besluiten dat de therapeut een behandeling moet kiezen in functie van de situatie van de patiënt en van de behandelingsmogelijkheden in zijn omgeving.
Conclusie
Een Britse onderzoeker vond een verband tussen frequente nachtmerries en mentale achteruitgang na 5 jaar. Dat betekent niet dat de nachtmerries de oorzaak zijn van de dementie. Het gaat om een waarnemend onderzoek, dat enkel verbanden blootlegt. Storende nachtmerries behandelen is niet eenvoudig: medicatie en een psychologische aanpak horen tot de mogelijkheden.
Referenties
(2) Morgenthaler TI, Auerbach S, Casey KR, et al. Position Paper for the Treatment of Nightmare Disorder in Adults: An American Academy of Sleep Medicine Position Paper. J Clin Sleep Med. 2018 Jun 15;14(6):1041-1055.